ดาบส อดเหาะ
ดาบส อดเหาะ
พระดาบสพรตเคร่งเพ่งกสิน ออกจากถิ่นบินมาจากป่าเขา
หิมวันต์ประเทศเขตลำเนา เหาะมุ่งเข้าธานีบุรีรมย์
เพราะอยู่ป่าแปดเดือนชักเบือนบิด เกิดนึดคิดเคี้ยวคาวข้าวขนม
อยู่บุรีสี่เดือนเที่ยวเลื่อนชม ให้อุดมแล้วจะกลับไปหลับตา
ได้สาสม อมลิ้มชิมไม่ลด ถึงประคตขาดวิ่นกินภักษา
ฉันยกใหญ่ใส่ท้องพองออกมา หนุ่มสาวฮาเห็นขำทำพิเรน
ท่านฤาษีชีไพรคลั่งใคล้รส ไม่ยอมลดลนลานสันดานเถน
สาวหัวเราะเข็มขัดขาดกระเด็น โดดทะเล้นผ้าหลุดฉุดไม่ทัน
หลุดต่อหน้าดาบสผู้พรตเคร่ง เคยเหาะเก่งจากป่ามาหาฉัน
ครบสี่เดือนเลื่อนลับไปฉับพลัน คราวนี้นั้นผันแปรแย่จริงๆ
กรรมฐานพาลเดาะเหาะไม่ได้ ต้องเดินไปผ่านป่าฝ่าเสือสิงห์
มหิงสา ม้าช้าง กวางกระทิง มันไล่วิ่งหวุดหวิดชีวิตวาย
ผู้มีมนต์ดลขลังระวังนะ หากเซอะซะศีลพรตจะหดหาย
สังวรศีลภิญญาณสำราญกาย หากเรี่ยรายพ่ายแพ้เดินแย่เอย.
